مقایسه تاثیر تمرین حاد مقاومتی و هوازی بر سیستم دفاعی آنتی اکسایشی مردان جوان سالم

مقدمه و هدف: هدف تحقیق بررسی ظرفیت آنتی اکسایشی تام (tac)، بیلی روبین، اسید اوریک و پراکسیداسیون لیپیدی (mda) پس از یک جلسه تمرین حاد مقاومتی و هوازی در مردان جوان سالم است. تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد. روش شناسی: شرکت کنندگان 19 نفر از افراد سالم سنین 19 تا 23 سال بودند که به طور تصادفی به سه گروه شامل گروه تمرین حاد مقاومتی (با شدت 80 درصد یک تکرار بیشنه، n=10 )، گروه تمرین حاد هوازی (تمرین تا سر حد خستگی،n=10 ) و گروه کنترل (n=9) تقسیم شدند. شرکت کنندگان فاقد هر گونه بیماری و عدم اعتیاد به سیگار یا مصرف مکمل های غذایی بودند. متغیرهای وابسته تحقیق با روش های استاندارد و ابزارهای دقیق آزمایشگاهی دقیق اندازه گیری شدند. سپس ابتدا داده ها از نظر برخورداری از توزیع نرمال، با استفاده از آزمون کولموگروف - اسمیرنوف مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه آزمون مذکور نشان داد که داده ها از توزیع نرمال برخوردارند؛ لذا برای مقایسه میانگین ها از آزمون های پارامتریک t مستقل، t همبسته و آنالیز واریانس استفاده شد و سطح معنی داری 05/0p? منظور گردید. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که میزان بیلی روبین و tac بعد از یک جلسه تمرین حاد مقاومتی (به ترتیب 006/0=p و 001/0=p) و یک جلسه تمرین حاد هوازی (به ترتیب 005/0=p و 02/0=p) نسبت به قبل از تمرین، افزایش معنادار دارد؛ ولی میزان mda تغییر معنی داری (به ترتیب 06/0 p= و 77/0 p= ) نداشت. همچنین اسیداوریک در گروه تمرین مقاومتی افزایش معنی داری (03/0p=) داشت، ولی در گروه تمرین هوازی این افزایش معنی دار (06/0p=) نبود. در هیچ کدام از عوامل بیوشیمیایی خون، تغییرات قبل و بعد از مداخله در سه گروه مورد مطالعه معنادار (05/0p>) نبود. به عبارت دیگر، یک جلسه تمرین حاد هوازی و مقاومتی، بر شاخص های آنتی اکسایشی اثر مشابه داشت. نتیجه گیری: طبق یافته های تحقیق حاضر، انجام یک جلسه تمرین حاد مقاومتی و هوازی، به یک نسبت باعث پاسخ افزایشی سیستم دفاعی ضد اکسایشی بدن می شود؛ و بر اساس نوع و ماهیت تمرین، نمی توان بین پاسخ های داده شده، تفاوتی قائل شد.